Indonesië

En dan ineens ben je weer thuis… Maar uiteraard ben ik jullie nog een verhaal verschuldigd en daarom zal ik onze laatste weekjes in Indonesië nog zo goed mogelijk uitwerken.

Nadat we vanuit Sepilok een bus hadden genomen naar Kota Kinabalu en daar nog een gezellige avond hadden gehad zijn we naar Bali gevlogen. Daar aangekomen zijn we naar een hotel gereden waar we maar voor 1 nacht zouden blijven want de volgende dag zouden we gelijk doorgaan naar Gili Meno. Het rustigste eilandje van de drie eilanden voor de kust van Lombok. We kwamen ’s avonds laat aan in het hotel en kwamen er daar achter dat we al ver van te voren een boot hadden moeten boeken om naar dat eiland toe te kunnen. Normaal gesproken zitten die boten al snel helemaal vol. Sinds we aan het reizen zijn door we niet meer echt aan vooruit plannen en daarom hadden we dus ook nog geen boot voor de volgende ochtend. Het bleek dan ook niet zo makkelijk om nog een boot te vinden. De eerste twee maatschappijen zaten al helemaal volgeboekt dus we zagen ons plan al in duigen vallen. Gelukkig was er nog een derde maatschappij en na wat heen en weer bellen en mailen konden we met deze boot wel mee naar Gili Meno. We moesten vroeg op en gingen met een taxi naar de haven. De haven is niet meer dan een strand waar boten op liggen die van daar vertrekken naar de eilanden. Onderweg nog even onze bankrekening geplunderd want het zou ons niet weer gebeuren dat we op een eiland zouden komen en er geen ATM zou zijn.
Goed voorbereid kwamen we dan ook aan bij de haven en al gauw konden we aan boord klimmen.
Aangezien de reis wel 4 uur in beslag nam omdat ze eerst alle andere eilanden in de omgeving langs gingen zijn we met 2 mede lotgenoten aan het kaarten geslagen. Dat heeft er voor gezorgd dat onze reis een stuk sneller leek te gaan en het was nog gezellig ook.
Toen we eenmaal aankwamen op Gili Meno nadat we vanaf Gili T nog met een ander bootje met een glazen bodem mee moesten (wat erg leuk was) zijn we met paard en wagen naar ons resort gebracht. Ja, je hoort het goed, met paard en wagen! Super leuk. Er rijden op Gili Meno geen auto’s of ander gemotoriseerd verkeer. Het enige dat we hebben gezien was een elektrische scooter maar verder alleen maar paard en wagen, fietsers en voetgangers. Heerlijk, wat een rust. Niet dat we echt heel erg vermoeid waren maar het is ons tot zover altijd erg goed bevallen om op rustige eilandjes te zijn dus ook Gili Meno was heerlijk. Eenmaal in onze hut aangekomen zijn we op zoek gegaan naar een goede duikschool want in Indonesië en ook bij de Gili’s kan je erg goed duiken. We hebben daar dan ook 5 keer gedoken en iedere duik was erg mooi. Schildpadden van 1,5 meter gezien, de meest bijzondere vissen, mooie koralen, mandarin fish (tijdens een nachtduik), garden eel’s en nog veel meer. Omdat we zo vaak bij de duikschool kwamen waren we al snel ingeburgerd en zijn we een paar keer ’s avonds met de mensen van de duikschool op pad geweest. Heel leuk om te merken hoe snel je dan weer een soort ‘leventje’ hebt. Zo’n eiland is ook maar klein natuurlijk maar dat maakt het juist zo gezellig. Verder zijn we nog een paar keer naar het strand gegaan en hadden we onze boottocht naar Flores geboekt. Gili Meno was een groot succes.

Op 8 juli was het zover, we zouden in 4 dagen en 4 nachten naar Flores varen. Onderweg zouden we allemaal leuke dingen gaan doen die ik uiteraard zo allemaal zal vertellen. We konden kiezen of we aan dek wilden slapen of in een hut. In eerste instantie hadden we gekozen om aan dek te slapen maar toen het eenmaal zover was hadden we ons toch bedacht en zijn we voor een hut gegaan. Gelukkig was er nog een beschikbaar. Achteraf was dat geen verkeerde keuze. Niet dat het hutje luxe was maar het gaf je wel de privacy die je af en toe even nodig had.
Toen iedereen aan boord was geklommen begon het hele sociale circus. Want ja, je zit natuurlijk wel 4 dagen met 25 man bij elkaar op een net iets te klein bootje.
Na een paar uur varen kwamen we bij een mooie plek waar we konden snorkelen en waar we van een mooie zonsondergang konden genieten. De eerste dag was nog niet zo heel spectaculair maar het was wel gezellig met de mensen die we hadden leren kennen.
De tweede dag begonnen we volledig brak aan de dag omdat we de hele nacht hadden gevaren en als je hut precies boven de motor ligt doet dat geen goed aan je nachtrust. Gelukkig was de eerste activiteit van die dag naar het strand zwemmen en dan ben je al snel weer helemaal fris en fruitig. Door de jungle zijn we naar een waterval gelopen en uiteindelijk al snorkelend weer terug naar de boot. Eenmaal weer aan boord zijn we naar een ander eilandje gevaren waar een zoutwater meer was en waar we konden snorkelen. Ik ben aan boord gebleven om heerlijk in het zonnetje te liggen en Rik was gaan snorkelen. Een erg relax tweede dagje dus.
Op dag drie kwam het hoogtepunt van onze reis naar Flores, we kwamen aan op Manta Point en daar konden we met Manta Ray’s snorkelen. Als een stel debielen zijn we met z’n allen in het water gesprongen (waar heel veel stroming was) en achter elkaar aan gaan zwemmen om een Manta te vinden. Onze eerste poging was voor de meesten geen succes. Ook wij hadden geen Manta gezien. Maar bij de tweede poging zagen we 4 Manta’s. Wat zijn die beesten prachtig en groot. Zo ontzettend gracieus en indrukwekkend. We hebben er heel erg van genoten. Niet alleen zagen we Manta’s maar ook nog een haai van zeker 2,5 meter en een schildpad. De mooiste snorkelervaring ooit!
Voor we het wisten moesten we alweer terug aan boord klimmen en zijn we verder gevaren naar Pink Beach. Een roze strand dus. Mooi om te zien. ’s Avonds was er een soort disco aan boord maar een aantal van ons hadden daar niet heel veel trek in en zodoende zijn we met een groepje leuke mensen aan dek gaan zitten en hebben we de hele avond gekaart.
Op de vierde dag zijn we naar Komodo eiland gegaan waar we de komodo varaan konden bewonderen. Ook zijn we naar een ander eiland gevaren waar we nog meer komodo varanen konden bewonderen. Het zijn echt enorme beesten en toevallig was het paartijd en konden we een paartje van dichtbij bekijken. Volgens de gidsen zouden ze daar nog zo’n drie uur liggen, een erg leerzame ontmoeting dus ;). Het tweede eiland was niet alleen erg leuk vanwege de komodo’s maar ook vanwege de prachtige natuur. Nadat we deze bijzondere dieren hadden bezichtigd zijn we naar een laatste snorkellokatie gegaan en daarna kwamen we aan in Labuan Bajo op Flores.
Met een groepje waar we veel mee optrokken op de boot zijn we opzoek gegaan naar accommodatie en zijn we ’s avonds gezellig uit eten geweest. Een mooie afsluiting van een interessante en mooie tocht naar Flores.

De planning op Flores was om daar 1 dag te gaan duiken en daarna naar Bali te vliegen om de laatste 1,5 week van onze reis daar door te brengen. Dit was het plan, als er geen vulkaan op Java was afgegaan. Door deze vulkaan en doordat het het einde van de ramadan was en doordat er een storm op zee was bij Lombok waardoor er geen boten meer van Flores naar Lombok gingen konden we niet van het eiland af en zodoende hebben we een week op Flores vast gezeten. Niet dat dit een straf was hoor want we hebben ons hier uiteraard uitstekend vermaakt.
We zijn met het groepje van de boot en een prive taxichauffeur, die we drie dagen hadden ingehuurd, naar de andere kant van Flores gereden. Onderweg zijn we gestopt bij een aantal mooie rijstvelden, een traditioneel dorp, een grot die we zonder gids hebben verkent (niet zo snugger dat we daarbij zaklampen vergeten waren, maar dat maakte het extra spannend) en leuke lokale eettentjes. Maar het doel van deze 3 daagse trip waren de vulkaanmeren die om de zoveel tijd van kleur veranderen. En deze vulkaanmeren waren ontzettend mooi. Rik en ik zijn daar met zonsopgang heen gegaan (wat echt belachelijk koud en vroeg was (4 uur in de ochtend) maar wel een bijzonder mooi schouwspel van licht, mist en vulkanen opleverde) en later zijn we met z’n vijven nog terug gegaan want de andere drie wilden niet om 4 uur opstaan. Zodoende hebben we twee keer van het prachtige uitzicht kunnen genieten. Ook was er weer een fotoshoot moment waar alle lokalen in de rij gingen staan om met ons op de foto te kunnen. Altijd leuk als je zo welkom wordt ontvangen. Toch blijft het heel bijzonder.
De weg ernaartoe en weer terug was erg leuk, alleen al vanwege de bijzondere situaties die je meemaakt en de onwijs mooie taferelen die je ziet. Zowel de heen als de terugreis duurde zo’n 15 uur. Veel in de auto zitten dus maar het was het meer dan waard.

Eenmaal weer terug in Labuan Bajo hebben we nog met Manta's gedoken wat echt meer dan bijzonder en zeker een hoogtepunt van onze reis was en konden we weer een vlucht naar Bali boeken. Voor de laatste 5 dagen op Bali zijn we dan ook in een poepieluxe resort gaan zitten. We hadden zelfs warm water om te douchen, de hele dag door! Verder zaten we vlakbij het strand (voor het eerst in m’n leven zwart zand op een strand gezien), hadden we een heerlijk zwembad op het terrein met een bar aan het zwembad terwijl je in het zwembad kon blijven zitten, een spa, een onwijs luxe hut en een heerlijk restaurant.
Je snapt, we zijn het terrein nauwelijks afgeweest, behalve om nog een laatste duik te maken, een scooter te huren en een trekking te doen, en hebben ons heerlijk in de watten laten leggen na zo’n zware reis ;)!

Wat ik in het begin al schreef, dan is het ineens tijd om naar huis te gaan en voor je het weet slaap je dan weer in je eigen bed. We hadden er allebei heel weinig zin in. In het resort hebben we alle ervaringen nog eens de revue laten passeren en we kwamen tot de slotconclusie dat er geen haar op ons hoofd spijt heeft van de keuze om deze reis te gaan maken. We hebben het super gehad! En ja, we zouden het zo weer doen! Het is moeilijk om te omschrijven hoe mooi de reis was maar we hebben er weer heel erg veel mooie herinneringen bij. Het is iets wat we allebei niet hadden willen missen.

Nu eenmaal weer thuis is het heel erg afkicken en behoorlijk wennen. Maar we houden de herinneringen levend door jullie er de komende tijd mee lastig te vallen.
Tot snel!