Laos

Na Pai zijn we richting Chiang Khong vertrokken. We kwamen rond 1 uur ‘s nachts aan en hebben daar dan ook een nachtje geslapen voordat we de grens over gingen.
Het was in Chiang Khong dat ik voor het eerst een gekko vanaf het plafond naar beneden heb zien vallen. Echt heel sneu want even later was hij dood door de klap. Jammer voor mij dat dit in de badkamer gebeurde en ik net op de wc zat. Rik heeft hier uiteraard de nodige grappen over gemaakt.

De volgende ochtend was het dan echt tijd om Thailand te verlaten. Bij de grensovergang ging alles heel soepel en zodoende zaten we al snel op de slowboat richting Luang Prabang.
Eenmaal op de Mekong konden we genieten van schitterende uitzichten. Hele mooie natuur, veel vissersbootjes, speedbootjes (de lokale, dus van hout), rotsen, waterbuffels en de bevolking die zich vermaakten in het water of gewoon even aan het ‘douchen’ waren. We hebben allebei erg genoten van alles wat er te zien was. Verder konden we met genoeg mensen kletsen die ook op de boot zaten en zo was de eerste dag varen voorbij voordat we het door hadden. Onze overnachting in Pak Beng, een heel klein dorpje dat ingericht is voor de toeristen die daar overnachten onderweg naar Luang Prabang, was erg interessant. We kregen een tropische onweersbui over ons heen terwijl we in het restaurant van ons Guesthouse aan het eten waren. In tegenstelling tot bijvoorbeeld Nederland zijn de meeste restaurants niet in een mooi pand maar zit je min of meer buiten met alleen een bananenbladerendak boven je. Zodoende heeft dan ook niemand in het restaurant het droog gehouden want een tropische onweersbui is een stuk heftiger dan een onweersbui in Zeeland. Maar wel hebben we kunnen genieten van een erg mooi schouwspel boven de Mekong.
Na onze korte maar gezellige stop in Pak Beng zijn we weer de rivier opgegaan. We waren wat aan de late kant en zodoende kwamen we dan ook laat aan op de pier. Gelukkig werkte dit in ons voordeel want doordat we laat waren zat de ‘toeristenboot’ vol en konden we met een lokale boot mee. Die boten zijn veel ruimer en netter ingericht en daardoor hadden we de tweede dag een nog betere tocht dan de eerste dag. Weer een schitterende omgeving waar we niet genoeg van konden krijgen en een heel schattig ventje, het zoontje van de booteigenaren dat het syndroom van down had, die vaak onze aandacht vroeg en af en toe even kwam knuffelen omdat hij het wel gezellig vond.
Ook deze dag vloog voorbij en eenmaal aangekomen in Luang Prabang werden we met een tuktuk richting het centrum gebracht.

Onderweg naar het centrum werden we regelmatig met emmers water overgoten en met waterpistolen nat gespoten want het nieuwjaar zou 3 dagen later plaats vinden, en waarom zou je dan niet gewoon al 3 dagen eerder beginnen met de traditie van het watergooien. Hier waren we uiteraard niet van op de hoogte maar het maakte allemaal niet uit. Op zoek naar een guesthouse stonden er ook allemaal mensen met waterslangen en bakken vol met water. Eerst nog gekeken of we er stiekem onderuit konden komen maar dat zat er niet in. Vanaf dat moment hebben we ons er maar aan overgegeven. Wel even de backpacks veilig aan de kant gelegd en ons daarna door en door nat laten gooien door de lokale jeugd. Super leuk en we kregen er nog een glas bier bij ook. Geen verkeerd begin dus in Luang Prabang.
Ook de tweede en derde dag werden we regelmatig ‘gereinigd’ met water en vooral de kleine kids vinden het super leuk om de hele dag met een waterpistool rond te lopen. Die kids hoor je steeds ‘Falang’ roepen wat zoiets als ‘buitenlander’ betekend en dat houdt dan weer in dat je de sjaak bent :).

Het water gooien was nog niet zo erg dat we niks konden gaan doen dus zijn we naar een tempel geweest waar we 4 vogeltjes vrij hebben gelaten die je daar kon kopen. Het idee daarachter is dat wanneer je de vogeltjes vrij laat het jou blij en gelukkig maakt en de vogeltjes ook en dat brengt je dan weer voorspoed. Ja, wie wil dat niet :).
Verder zijn we regelmatig over de markt in de hoofdstraat gewandeld waar ze allemaal leuke lokale dingen verkopen en zijn we bij een onwijs grote en mooie waterval wezen kijken. Het was er belachelijk druk maar als je door de toeristen heen keek kon je de schitterende waterval bewonderen. Het is de mooiste waterval die we ooit hebben gezien tot zover.
Ook hadden ze daar beren, die beren waren gered van mensen die lichaamsvocht van de beren aftapten om er ‘medicijnen’ van te maken. Fijn dat er daar goed voor ze werd gezorgd.

Op de laatste avond voordat het nieuwjaar zou beginnen hebben we onszelf bewapend met de stoerste waterpistolen ooit, zodat we niet helemaal hopeloos zouden zijn als het watergeweld zou losbarsten. Wat we de 3 dagen voor het nieuwjaar aan water over ons heen hadden gekregen was niks vergeleken bij de dagen die zouden volgen.
14, 15 en 16 april was het dit jaar het Boeddistische nieuwjaar in Laos. De eerste dag is de afsluiting van het oude jaar, de tweede dag is ‘de dag van geen dag’ wat betekend dat het een dag is die niet in het oude jaar maar ook niet in het nieuwe jaar valt en de derde dag is nieuwjaarsdag. Dit wordt, voor als je dat nog niet begrepen had, gevierd door middel van een 3 dagen durend watergevecht. Dat ze daar eerder mee beginnen is vooral omdat het gewoon erg leuk is.
Op 14 april zijn we in de ochtend een rondje door de stad gaan lopen om te kijken wat er allemaal te doen was. Het lijkt heel erg op koninginnen/koningsdag in Nederland, een extra grote markt waar je heerlijk overheen kan struinen, een soort festival terrein met een groot podium en achterlijk veel boxen, en naast het festival terrein een kermis voor de kinderen. Compleet met botsautootjes en een reuzenrad. Gezien de staat waarin het allemaal verkeerde zou het bij ons 40 jaar geleden al afgekeurd zijn en hebben we er dus ook geen gebruik van gemaakt.
Toen we eenmaal verder gingen lopen buitenom het ‘feestterrein’ werden we overspoeld met water, water, water en nog meer water. Ook kwam er gekleurd poeder bij kijken wat overal gesmeerd werd waardoor je door de combinatie van die twee een kleurrijke dag had.
Teruggekomen bij ons guesthouse begon het waterfeestje pas echt want dat start officieel rond 1 uur ‘s middags. Snel onze waterpistolen erbij gepakt maar die bleken absoluut niet afdoende, dus later maar overgegaan op de emmers van het guesthouse en iedereen die voorbij kwam nat gegooid. De hele middag gaat iedereen achter in een jeep zitten en rondjes door de stad rijden. In die jeep hebben ze dan ook bakken vol met water, harde muziek en natuurlijk genoeg bier. Het is een groot heen en weer gooien van water en dat is zo ontzettend tof! We hebben echt heel veel lol gehad met iedereen uit de straat en met iedereen die langs kwam rijden. Nog nooit eerder hebben we zo’n groot watergevecht gehouden en dat was na 1 dag dus nog niet klaar. Alle drie de dagen kon je geen meter lopen zonder al volledig doorweekt te zijn. Het was genieten!! Echt heel gaaf!! Jammer dat het in Nederland te koud is rond de jaarwisseling anders had ik deze traditie graag overgenomen.
Op de dag van geen dag was er nog een optocht en op nieuwjaarsdag hadden we een busrit gepland richting Vang Vieng. Helaas waren ze ons vergeten op te halen waardoor we ook deze dag nog een stukje van het waterfeest mee hebben gekregen.
Uiteindelijk werd het probleem opgelost en zijn we ‘s avonds aangekomen in Vang Vieng.

Vang Vieng is een klein stadje dat vooral bekend staat om het tuben. En gezien de temperaturen, vanaf Pai was het al iedere dag 40+, zijn wateractiviteiten zo’n beetje het enige dat je kan doen. Luang Prabang was daarom echt perfect getimed en de binnenbanden van vrachtwagens kwamen op de Mekong in Vang Vieng ook prima van pas. Je stapt met je tube het water in, gaat er op liggen en laat je door de stroom meevoeren terug naar de plek waar je de banden hebt gehuurd. Daar ben je gezien het droge seizoen een uurtje of 3,5 mee bezig. Je kan niks anders dan liggen, peddelen en genieten van de omgeving en dat hebben we dan ook zeker gedaan. Onderweg nog bij een heel klein barretje met een heel schattig oud mannetje gestopt die met zijn eigen gebrouwen wiskey kwam aanzetten, en die niet wilde dat ik voor m’n drankje betaalde. Natuurlijk heb ik dat wel gedaan en hem ook nog wat extra gegeven.

In Vang Vieng kon je ook naar een Blue Lagoon, dus wij een scooter gehuurd en over een onverharde weg richting de blue lagoon gereden. Daar aangekomen was het weer bijzonder druk maar we konden daar heerlijk zwemmen in een mooi stukje wereld.

Na Vang Vieng was Vientiane aan de beurt. Niet dat we daar lang zouden blijven want we wilden de hoofdstad alleen gebruiken als tussenstop onderweg naar Thakhek.
Toen de bus ons daar had afgezet was het zo ontzettend heet dat ik het eerste het beste hotel ben binnengelopen om een kamer te boeken. Dit hotel was wel 30 meter van de busstop vandaan. We trokken het allebei niet om in de hitte opzoek te gaan naar een goedkoper alternatief en hebben ons verlies dan ook genomen. Uiteindelijk was het heel fijn om in een nette hotelkamer voorzien van airco te slapen.
Aan het einde van de middag zijn we langzaam weer op gang gekomen en zijn we op de morning market opzoek gegaan naar een nieuwe e-reader voor Rik (hij is op z’n e-reader gaan staan waardoor lezen er nu niet meer inzit), maar helaas konden we er geen vinden. We zijn daarom ook maar gewoon een terrasje gaan zoeken waar we wat konden drinken en tot vooral Rik zijn grote vreugde kwamen we terrecht bij een Belgische bier kroeg waar ze ook nog kaasplankjes verkochten. Samen met 2 andere Nederlanders die daar zaten hebben we daar tot ‘s avonds gezeten en was de e-reader ook even vergeten.

De volgende dag weer verder getrokken naar Thakhek. Ook hier zijn we in een hotel uitgekomen waarvan de eigenaar met zijn vrienden zo blij waren dat we er waren dat we werden uitgenodigd om mee te eten ‘s avonds. Dat eten ging gepaard met liters bier waarbij ook mijn glas ongevraagd steeds werd bijgevuld. Iedereen die me een beetje kent weet hoe dol ik ben op bier maar nee zeggen had geen zin. Ook al zei je nee, dan werd je glas gewoon bijgevuld als je even niet oplette. Dus zodoende heb ik ‘heerlijk’ meegedronken en heb ik er de volgende ochtend zelfs een zwaar hoofd aan overgehouden.

Ons doel in Thakhek was om de ‘loop’ te rijden. Deze loop duurde 4 dagen. Dus allebei een semi automatische scooter gehuurd, wat voor mij even wennen was, en vanaf Thakhek het eerste stuk van de loop gereden. Onderweg waren er een aantal grotten maar die hebben we overgeslagen en aan het einde van de middag kwamen we na een hele weg slalommen tussendoor de gaten in de weg, de koeien, honden, zwijnen, kippen, eenden, waterbuffels en geiten bij ons eerste stoppunt aan.
Hier hebben we een Britse kerel leren kennen die de rest van de loop met ons mee is gereden. Super gezellige kerel die een leuke aanvulling was op onze loop experience.
De tweede dag zijn we voor het grootse gedeelte over onverharde weg gereden waarbij we door hele kleine dorpjes kwamen waar de mensen nog redelijk verbaast waren om toeristen te zien. Ook de kindjes vonden dat erg leuk en daarom hebben we de hele dag naar schattige kindjes terug gezwaaid. De omgeving werd naarmate de tocht vorderde steeds mooier en eenmaal aangekomen op ons tweede stoppunt wilden we 1 van de watervallen gaan bekijken die bij die mooie omgeving hoorde. Helaas kwamen we erachter na al entree betaald te hebben en 2 km gelopen te hebben dat er helemaal geen water was om een waterval te vormen. Dat vertellen ze je dan ook niet even.
Aan het einde van de middag nog naar een viewpoint gereden en dat was wel schitterend. Zonder iets tegen elkaar te zeggen hebben we daar dan ook een tijdje van staan genieten.
De derde dag zouden we richting een hele grote grot rijden. Van medereizigers hoor je dat het echt een hele indrukwekkende grot is maar eerst zien dan geloven.
En inderdaad de Konglor grot is zo ontzettend indrukwekkend dat ik denk ik wel een kwartier met m’n mond open in het bootje heb gezeten. Een grot van 7 km lang, zo hoog dat de meeste Kathedralen er niet aan kunnen tippen, zo breed dat je er de 100 meter sprint in kan doen en zo donker en ’koud’ dat je het gevoel hebt dat de zon niet meer bestaat. Wat ontzettend mooi was ook deze ervaring weer. Met een gids en zijn bootje zijn we door deze grot gevaren (en af en toe gelopen omdat het te ondiep was om te varen) en 3 uur later waren we weer terug.
Eenmaal terug zijn we nog even wezen zwemmen in het meer voor de grot tot het ging onweren.
Door het onweer zijn we in het dorpje naast de grot blijven slapen en je raad het nooit, ook hier was de omgeving weer heel erg mooi.
De laatste dag zijn we zo snel mogelijk terug gereden naar Thakhek om de regen en het onweer voor te blijven. Deze laatste dag waren we met z’n vieren omdat er nog een meisje zich bij ons had aangesloten. In konvooi de laatste 180 km afgelegd en Thakhek weer veilig bereikt. Tijdens de tocht hebben we veel meer van het binnenland en het lokale leven gezien dan op de andere plekken waar we zijn geweest in Laos, wat het absoluut de moeite waard maakte buitenom de omgeving.

Van Thakhek zijn we doorgetrokken naar de 4000 Islands. Met een stop van een dag in Pakse zijn we aangekomen op Don Khon. Een heel rustig eilandje waar je ook weer midden in het leven van Laos terecht komt.
Op dit eiland hebben we 3 dagen een fiets gehuurd en zijn we 3 dagen lang de leuke plekjes van het eiland gaan bezoeken. Zo zijn we regelmatig waterbuffels tegengekomen waar we heel dichtbij konden komen, hebben we 2 kleine watervalletjes gezien, het mooie platteland kunnen bewonderen, heel veel pupjes kunnen aaien :), even op een strandje kunnen zwemmen en van de vriendelijke mensen kunnen genieten. Ook zijn we nog een dagje naar het buureiland Don Det geweest, daar hebben we niet meer gedaan dan luieren en lezen omdat het hier weer verschrikkelijk warm was. De laatste dag hebben we een paar keer in de rivier gezwommen en zijn we tegen de avond met een houten bootje richting de Irrawaddy dolfijnen gevaren. Hier zijn er niet meer zo veel van en het zijn een van de weinige rivierdolfijnen ter wereld. Na een mooi tochtje over de rivier werden we beloond met het zien van deze bijzondere dolfijnen.
Een mooi einde van ons verblijf in Laos.

Na de 4000 Islands zijn we richting Cambodja gegaan. Op dit moment zijn we in Siem Reap maar hierover de volgende keer meer.

Mede dankzij Ties nu ook de foto's :)!